donderdag 2 november 2017

Over de belbus en zo

We brachten deze ochtend de Subaru naar onze "nieuwe" garagist op de weg naar Sint-Truiden, gewoon voor een nazicht (hebben trouwens niets moeten betalen voor het aanschroeven van enkele bouten).

Ik had een belbus besteld van een halte in de buurt van de garage tot aan het administratieve centrum van Heers (er rijden immers praktisch geen bussen meer tussen Sint-Truiden en Heers). Van daar zouden we wel te voet naar huis lopen - en deze avond zou de echtgenote van de garagist ons komen halen.

Bijna 20 minuten hebben we op de belbus gewacht. Ik weet dat die af en toe iets te laat is maar 20 minuten leek me wel heel lang. We besloten te voet naar huis te gaan. Roger zette de gps-functie van zijn gsm aan en die voerde ons langs binnenwegen en allerlei dorpjes op iets meer dan een uur naar huis. Eigenlijk was dat heel aangenaam wandelen!

Thuis enkele keren de wasmachine laten draaien, was te drogen gehangen, administratief werk verricht, opgeruimd en een paar uur zitten lezen: Tot het voorbij is van Nicci French. Heel spannend en inderdaad beter geschreven dan het boek van het vrouwelijke deel van het koppel dat ik onlangs las.
Daarna geprobeerd het boek dat ik een tweede kans wilde geven te herlezen (omdat Boudewijn Knevels zijn volgende boek aan dezelfde uitgever toevertrouwde) maar het lukt me niet. Te slordig uitgegeven.

En... Roger heeft gebeld naar de man die vrienden Liliane en Paul ons hadden aangeraden voor de afbraak van enkele stallen. Die man had ons destijds gezegd dat het voor november niet zou mogelijk zijn, dus vond ik het nu tijd om terug contact met hem op te nemen. Hij beweerde dat hij het helemaal vergeten was... 😒

Om 17 uur kregen we dus een lift naar de garage. Er moeten nog enkele zaken gebeuren aan de auto (die eigenlijk hadden moeten verzorgd zijn door onze vroegere garagist) maar, zo spraken we af, dat gebeurt later.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten