donderdag 31 maart 2011

De gewone dingen van het leven

Hoe komt het dat een mens zich gelukkig voelt na een doodgewone dag, en een regenachtige dag dan nog? Misschien omdat het goed is af en toe gewoon doodgewone dingen te doen?

De dag begon voor Roger met een sessie bij de kinesitherapeut. Ondertussen keerde ik me nog eens om onder het dekbed. Even hoorde ik wel mijn smartphone ‘fluiten’ (het lijkt wel een vogeltje, en dat gefluit ging dus een beetje verloren tussen het gesjilp van de mussen in de tuin, maar ik had het toch opgemerkt. En stelde vast dat de binnengekomen mail niet belangrijk was). Dus draaide ik me nog eens om en viel ik weer in slaap.
Toen ik uiteindelijk opstond, kwam Roger net terug. We ontbeten  samen. Daarna heb ik even gewerkt (huishouden – nee, ik heb niet het hele huis schoongemaakt, alleen enkele kamers gestofzuigd op de verdieping – en facturatie), terwijl Roger in zijn atelier bezig was nadat hij de schapen had gevoederd. Heel die tijd was het aan het regenen.

Maar na de middag klaarde de lucht op en gingen we nog even een paar boodschappen doen en wat rondwandelen in Tongeren. Het was echt niet een ‘toeristenbezoek’: gewoon even het cultureel centrum binnen (en sorry, maar ik snapte echt de waarde niet van sommige kunstwerken die daar tentoongesteld waren. Mijn eigen vader maakte veel mooiere en originelere zaken maar heeft die zelf nooit de stempel gegeven van ‘kunst’). Daarna stapten we even door de stad en vooral door buurten die we niet kenden. En bewonderden om te eindigen de mooie huizen van de 19de eeuw op de ring.

We wilden nog vis kopen (we vinden in de buurt alleen verse vis in een viswinkel in Borgloon én in de GB van Tongeren) maar er was niets dat ons aanstond.

We hebben geluk gehad: geen regen tijdens dat uitstapje! Terwijl we naar huis reden, begon het weer te druppelen.

Na het avondeten heb ik nog wat gelezen. Het boek van Walter Van Den Broeck (‘Brief aan Boudewijn’) heb ik nu uit. De laatste 100 bladzijden vond ik prachtig en ik ben dan ook heel blij dat ik die lectuur heb volgehouden: ik kreeg gewoon rillingen van dat laatste deel! ‘The problem of pain’ van C.S.Lewis heb ik ook doorworsteld. Zeer interessant, maar je moet er wel van uitgaan dat de auteur vertrekt van het feit dat God aan de oorsprong ligt van alles. Ik las ook nog heel interessante teksten in ‘Doorbraak’: onder andere over iets dat is verschenen in ‘Le vif l’express’ over de ‘echtscheiding in het gearrangeerd huwelijk tussen Vlamingen en Walen’.

‘s Avonds laat kreeg ik nog even een telefoontje van mijn moeder (Nany) die onder andere vertelde over  de geboorte van het zoveelste achterkleinkind (bij een lesbisch koppel) van haar vriendin (mijn ‘tante Josée’) en beantwoordde ik ettelijke mails. Ik heb daarna nog even gewerkt aan de boekhouding van de KVLS, en nu, vlak voor het slapengaan, ga ik nog even een mail sturen naar de ‘kindjes’.

Allemaal heel gewone én eigenlijk leuke dingen dus vandaag.

O nee, er was een stoorzender… Roger heeft me een filmpje getoond van de tsunami in Japan. Ik had er al veel filmpjes over gezien, maar telkens opnieuw doet het schrikken!

woensdag 30 maart 2011

Elenasitten in de regen en dialecten

Elvira moest vandaag nog eens naar een opleiding en wij mochten weer babysitten. Elena leek me weer zo fel veranderd sinds vorige week. Veel alerter, nog actiever, en steeds bewuster. Nu lukt het haar nog vaker om de ring van een van haar muziekdozen vast te grijpen. Maar  niet altijd: ze lijkt de afstand nog niet goed te kunnen inschatten. En dan probeert ze voort met zoveel ijver en overtuiging dat ze van de  concentratie haar tongetje uitsteekt. Na zo’n uurtje ‘oefenen’ is ze  doodmoe. Dan huilt ze van miserie. Het enige dat dan helpt is haar in slaap wiegen en zodra ze haar oogjes heeft gesloten, haar voorzichtig in haar wieg leggen waar ze voor een paar uurtjes in slaap valt.

Haar fles heeft ze heel gemakkelijk en graag leeggedronken.

Roger en ik hadden niet veel te doen behalve ons geregeld met onze kleindochter bezighouden. We hebben dus een beetje gelezen.

In de Standaard las ik een stukje dat ging over het veelvuldig gebruik van dialecten de laatste tijd (in liedjes enzovoort). Ik ben vergeten wie de auteur was, maar zeer waarschijnlijk een taalkundige, want hij sprak over de verschillende taalregisters. Volgens de schrijver betekent het gebruik van dialecten in bepaalde situaties geen gevaar voor de standaardtaal. Ik geloof niet dat hij gelijk heeft wat de Vlamingen betreft. Oké, ik merk dat Roger soms (zelden) nog dialect gebruikt in zijn gesprekken met zijn zussen, en ook heel af en toe met mensen van hier. Maar hij zal dat nooit spreken in het bijzijn van iemand die dat dialect niet machtig is. En precies dat kan niet gezegd worden van elke Vlaming. Integendeel: las ik een poosje geleden zelfs niet dat in bepaalde steden dialectlessen werden aangeboden aan anderstaligen? Als er dus inderdaad een trend is naar weer plaatselijke talen in besloten gezelschappen, dan komt die trend voor Vlamingen veel te vroeg. Elke Vlaming is immers nog niet zo ver dat hij spontaan op de standaardtaal overstapt als er ‘vreemden’ in het gezelschap zijn.

Ik heb deze avond ook gekookt (couscous) voor al dat volkje (Zeger is ons ‘s avonds ook komen vervoegen). Omdat ik mijn eigen recept niet bij de hand had, heb ik op Elvira haar PC Google geraadpleegd. Ongelooflijk hoeveel couscous-recepten ik gevonden heb waar geen kikkererwten aan te pas kwamen!

Uiteraard rookte ik af en toe een sigaret op het terras. En meestal was dat in de regen: het heeft met momenten echt gegoten vandaag. Vandaar dat we geen wandeling hebben kunnen maken.

Van heel ons (vroeger) gezin hebben we weer Hendrik en Anneke moeten missen. Het is waar, wat Hendrik zei in een mail deze avond: zij wonen te ver om eventjes op een avond bij ons te kunnen zijn!

dinsdag 29 maart 2011

Heiselt en luiheid

Vandaag een vrij korte lentewandeling gemaakt in Heiselt, een gehucht van Jeuk (deelgemeente van Gingelom). Roger heeft geen foto’s gemaakt, en eigenlijk valt er niet veel over te vertellen, behalve dat het bosje waar we langs liepen zeker niet inheems was: naaldbomen. Maar ook dat de sleedoorns bloeien! Prachtig!

Voor de rest ben ik vandaag vrij lui geweest. Niets in het huishouden gedaan, niets hoeven te vertalen, alleen met Nany gebeld, gekookt (een receptje van Marraine dat ik een beetje heb aangepast aan Roger zijn dieet) en een wasmachine laten draaien. Wel veel gelezen en af en toe naar de radio geluisterd. En gehoord van de frietrevolutie! Triestig! Die studenten weten gewoon niet waarover de zogenaamde  ‘revolutie’ gaat! Bedroefde emoticon

Ik herinner me dat Marraine (mijn grootmoeder) luiheid een vreselijk gebrek vond.  Maar… met Zeger hadden we het zondag tijdens onze conversaties ook over die luiheid en hij zei iets waar ik nog niet had aan gedacht, maar dat me heel juist lijkt: ‘luiheid is de drijfveer voor technologische vooruitgang’. Gelijk heeft hij!

Dus, mensen, wees maar lui! Glimlach

maandag 28 maart 2011

Nieuwe site gevonden op een drukke en ondanks de zomertijd fijne maandag

Deze ochtend stonden we op rond 8 uur 30. Voor mijn innerlijke klok voelde dat echter nog steeds aan als 7 uur 30 en ik heb me nog uren slaperig gevoeld.
Iets over 9 uur kwamen de mannen van de gemeentelijke technische dienst ons snoeihout versnipperen. Roger zou hen helpen. Ondertussen werkte ik aan een vertaling en het viel me op dat ik er veel langer over deed dan anders. Ik was duidelijk nog niet echt wakker!

Na nog een beetje huishoudelijk werk zijn we gaan wandelen. Het was niet echt warm maar wel heel zonnig. Eerst stapten we nog eens van het klooster van Colen naar de kerk van Kerniel om via de vallei terug naar Colen te wandelen. Weer fel klimmen dus!

Daarna reden we naar het gehucht Boeshoven in Borgloon, waar we weer wandelden in de richting van Jesseren.

Hier wordt binnenkort een ruilverkavelingsweg aangelegd 

Hier komt binnenkort een ruilverkavelingsweg (foto Roger)

Holle boom bij een  bron

We zijn hier in een nat gebied: overloop van een bron

De bloei begint (Foto’s Roger)

Ik denk dat we iets over 13 uur 30 weer thuis waren, waar we een hapje aten. Daarna hebben we de houtsnippers verspreid onder het afdak naast ons huis (zwaar werk voor Roger: ik denk dat hij daar in december, voor zijn operatie, niet toe in staat zou zijn geweest).

Na de wandeling waren de sluiers in mijn hoofd verdwenen en ben ik vrij actief geweest (in het huishouden!Bedroefde emoticon). Evenals Roger trouwens, die onder andere heeft verder gewerkt (voor de eerste keer na zijn operatie) aan de boekenkasten in onze ‘bibliotheek’.

En deze avond, nadat we wortelsoep en de rest van de Osso Bucco hadden gegeten, en nadat ik enkele mails had beantwoord, kwam ik via een website, waar op Leespunt een link naar staat, terecht op deze interessante site: http://reneevonk.wordpress.com/ . Je vindt er zeer aantrekkelijke recepten, maar nog zoveel meer! En wat schrijft die auteur leuk en vlot zeg!

zondag 27 maart 2011

Rustig weekend

In mei vieren we 75 jaar KVLS. Ter gelegenheid van die verjaardag zijn we een ‘ledenboek’ aan het opstellen en gisteren sprak het bestuur af in het Cultureel Centrum van Hasselt voor een fotosessie. Roger zou immers het huidige bestuur vereeuwigen voor ons Jubileumboek.

Om 14 uur was iedereen op de afspraak behalve Boudewijn Knevels. We wachtten tot 14 uur 30, begonnen ons echt zorgen te maken, en besloten toen maar een foto zonder hem erbij te maken. Misschien kon Zeger (die dezelfde avond zou afkomen) Boudewijn erbij ‘fotoshoppen’?

Toen we buiten kwamen, zagen we Boudewijn doodgemoedereerd aankomen: hij dacht dat de afspraak om 15 uur was! Glimlach

Daarna deden Roger en ik nog enkele boodschappen en ‘s avonds gingen we Zeger afhalen in Borgworm. Hij zei dat een persoon toevoegen aan een foto voor hem niet echt een probleem zou zijn (Roger maakt wel mooie foto’s maar met dat soort bewerking heeft hij geen ervaring). Maar kom, het was dus niet nodig.

Na het avondeten bekeken Zeger en ik nog enkele afleveringen van Friends. Ik geniet er steeds meer van!

Vandaag bleven we thuis (Zeger komt immers niet om te wandelen!Glimlach) en terwijl ik nog eens Osso Bucco klaarmaakte, hebben we vooral veel geconverseerd. Over filmregie, over fotografie, over Zeger zijn activiteiten, over tijdreizen, over de dood ook.  En Roger en Zeger hebben snoeisel dat ik bij elkaar had geraapt – Roger had onlangs de bomen in de tuin gesnoeid – klaargelegd voor de technische dienst van de gemeente. Die komt dat hout  morgen immers hakselen. Ondertussen maakte ik onze oude terrasstoelen schoon maar het bleek achteraf toch nog iets te koel om buiten te zitten.

Kort na ons avondeten brachten we Zeger weer naar het station. Vandaag gaat de zomertijd in, en dat voelde ik: het was zo snel tijd om onze jongen weer weg te brengen! Bedroefde emoticon

Ik had enkele dagen geleden aan Hendrik gevraagd of hij ook niet afkwam, maar hij en Anneke waren niet vrij dit weekend, mailde hij me eergisteren. En hetzelfde gold voor Elvira, Geert en Elena. Hoe moeilijk is het toch om iedereen bij elkaar te krijgen!

vrijdag 25 maart 2011

Lectuur en eeuwigheid

Ik kreeg vandaag (zoals elke dag) een nieuwsbrief van de Franstalige Evangelische Kerk. Nee, ik ben daar geen lid van, maar die Kerk interesseert me wel.

In die nieuwsbrief las ik dat  C.S. Lewis ooit geschreven heeft: ‘Tout ce qui n'est pas éternel est éternellement inutile’. Ik weet niet hoe de originele tekst in het Engels luidt. In het boek ‘The problem of pain’ van dezelfde auteur, dat ik moeizaam verder aan het lezen ben (want echt moeilijk),  heb ik tot nu toe die uitspraak niet gevonden.

Maar zo voel ik het zelf ook aan. Alles moet voor mij ‘eeuwig zijn’ of tenminste moeten mijn herinneringen of verwachtingen zo zijn, of ik vind ze de moeite niet waard.

Ik ga dus Lewis verder lezen. Probleem is wel dat ik veel te veel te lezen heb: nu verdeel ik mijn aandacht tussen dat ene boek van Lewis en nog steeds (al sla ik delen over) ‘Brief aan Boudewijn’ van Walter Van den Broeck.
Congo van Van Reybrouck heb ik pas uitgelezen en ik werd er heel nostalgisch van.

En in ‘Het verhaal van het Vlaams’ van Roland Willemyns, heb ik pas stukjes herlezen, omdat ze passen in het boek waarvan ik steeds meer denk dat ik het niet ga voortschrijven.

Het boek dat ik heb geleend van Roger zijn nicht Jeannine Leduc moet wel nog even wachten. En dat geldt ook voor de jongste thriller van Jeannette Funk van de KVLS.

Eerste bloesems

Vandaag een korte wandeling, vertrekkende van de kapel van Helshoven, vlakbij Groot Gelmen.

P3257085p

De kerk van Groot Gelmen (foto Roger)

We maakten een lus van ongeveer een half uur door de velden… En zagen de eerste echte bloesems (ik reken de bloemetjes van Japanse kerselaars daar niet toe Glimlach).

P3257086p(Foto Roger)

Ze verspreidden een heel zoet parfum en volgens Roger waren het kerselaars. Wilde kerselaars? Als alle fruitbomen binnenkort zo mooi bloesemen, wordt het een prachtige lente!

donderdag 24 maart 2011

Elena geniet van het zonnetje en grijpt voor het eerst een ring vast

Vandaag mochten Roger en ik nog even babysitten. Toen we aankwamen, lag Elena druk te ‘spelen’ in haar box. Ze probeerde nog steeds al die kleurrijke speeltjes vast te grijpen, maar het enige wat haar lukte was af en toe iets te doen bewegen. Maar dat leek ze al leuk genoeg te vinden, want ze kraaide en lachte.


IMG_1092 (Foto Roger)

Elvira had haar pas eten gegeven omdat ze vermoedde dat haar dochter weer zou weigeren uit een flesje te drinken.

Roger en ik hadden dus niet veel anders te doen dan Elena aan te moedigen in haar spelletjes en haar te verschonen. En te troosten, want na ongeveer drie kwartier begon ze te krijsen. Ze bleek doodmoe van al haar activiteiten en viel in slaap in mijn armen om daarna nog een uurtje verder te dutten in haar wieg.

Toen Elvira terugkwam, was het tijd om te eten. Dat deden we op het terras. Maar eerst gaf ze Elena, die weer wakker was geworden, de borst.
Daarna werd ons klein meisje ook op het terras geïnstalleerd, in haar relax. Tijdens onze maaltijd leek ze echt te genieten van het lentezonnetje.

P3247065 

P3247061 (Foto’s Roger)

We hebben daarna een wandeling van bijna 2 uur gemaakt. Weer langs veld en bos, zijn ter hoogte van de kapel waar we onlangs naartoe wandelden de steenweg overgestoken, en zijn via een klimmend padje, naast dat huis dat ik zo mooi vind, in een villawijk terechtgekomen.

P3247074 (Foto Roger)

Daarna waren het weer velden en mooie vergezichten.

P3247075 (Foto Roger)

Uiteindelijk dwarsten we weer de steenweg en liepen naar ‘huis’ via een hele steile weg tussen de bomen. Roger heeft weer zijn best gedaan!

Elvira had ons gevraagd om te blijven eten deze avond en had ook Zeger uitgenodigd. Jammer dat Hendrik zo ver van ons allen woont. Hendrik zelf draait de zaken om: ‘Ik ben de enige die trouw is gebleven aan Antwerpen!’ Glimlach Maar ik hoefde niet ‘trouw’ te blijven aan Antwerpen: het lot heeft me daar destijds naartoe gebracht en ik heb altijd in gedachten gehouden dat ik er niet heel mijn leven zou wonen!

Elena, die tijdens het grootste deel van de wandeling had geslapen, ging weer even ‘spelen’ in haar box. En… Ineens lukte het haar (nog een beetje per toeval?) de ring aan het einde van het koord van een muziekdoosje te grijpen. Er kwam muziek uit en dat vond ze prachtig want keer op keer zorgde ze ervoor dat ze weer een deuntje deed weerklinken. En – alsof ze vermoedde dat ze niet zo gemakkelijk een tweede keer erin zou slagen de zo interessante ring vast te grijpen - hield ze die stevig vast. Gekraaid dat er werd! Glimlach

Vermits ons meisje het zo druk had, kregen Elvira en ik tijd genoeg om samen een heerlijke ‘Boeuf Stroganoff’ klaar te maken.

Toen Zeger aankwam, moesten we nog alleen de rijst koken. Maar Elena bleek weer doodmoe geworden van al haar emoties: ze begon weer te huilen. Ze lachte wel nog even naar haar ‘nonkel Zeger’, maar daarna moest Elvira haar troosten tot ze in slaap viel in haar armen. Toen we vertrokken na een heerlijk avondmaal sliep Elena nog steeds.

Ik heb echt genoten van de dag. Maar het is jammer dat Hendrik er nooit bij kan zijn! Bedroefde emoticon

O ja, ik vergat te vermelden dat volgens Elvira en Roger Elena mijn oren heeft! Ze heeft dus toch iets van onze familie, en zelfs van mij, dat meisje dat zo fel op haar vader Geert lijkt!Glimlach

woensdag 23 maart 2011

Faimes, Viemme, Aineffe, Vieux Waleffe en Fallais

Het was prachtig lenteweer vandaag en Roger stelde dus weer een uitstapje voor. Deze keer waande ik me op reis: dan moet ik Roger ook altijd intomen. Hij wil immers het ene plekje na het andere bezoeken en vermits ik een ‘trage reiziger’ ben (ik wil me langzaam laten doordringen door de sfeer van een dorp) heb ik daar niet veel aan. Zodra we meer dan drie plaatsen vlak na elkaar bezoeken, haal ik ze door elkaar. Maar Roger heeft zoals altijd foto’s gemaakt en aan de hand daarvan kan ik onze uitstap min of meer reconstrueren.

Eerst wilde Roger naar Faimes. Helaas, om de een of andere reden vonden we daar de kerk niet. Wel deze heuvel. Ik dacht dat het een tumulus was, maar volgens Roger is het een ‘motteheuvel’. Dat is een heuvel waar vroeger een versterking op stond.

P3237032(Foto Roger)

Daarna reden we naar Viemme. Het dorp zelf vond ik niet zo aantrekkelijk. Het kerkhof bleek op slot, dus we dachten dat we ons gebruikelijk bezoek daaraan moesten overslaan.

P3237034(Foto Roger)
Gelukkig ontdekte ik een paadje opzij van de kerk en langs daar kon je ook de begraafplaats op. De wandelweg liep verder de velden in. Toen we echter merkten dat we op de steenweg zouden uitkomen en langs die weg terug naar het dorp moesten lopen, zijn we op onze stappen teruggekeerd.

Vandaar ging het naar Aineffe (deelgemeente van Faimes) met zijn mooie, weliswaar bouwvallige, Romaanse kerk.

P3237035

P3237036

P3237039 (Foto’s Roger)

Het piepkleine dorp vond ik heel aangenaam.

We vervolgden onze reis naar Vieux Waleffe, een pittoresk dorpje.

P3237040

P3237041(Foto’s Roger)

Daar liepen we een zogezegd doodlopende, fel klimmende, weg op, die ons zou brengen naar de ‘Chapelle de Notre Dame du bon secours’. Helaas, na bijna een kwartier zwoegen, zagen we nog steeds geen kapel en zijn we maar naar het dorp teruggekeerd. De weg leek nog een heel eind verder te lopen. Onderweg ontmoetten we een paar eenzame huizen en liepen we langs een park dat toebehoort aan een kasteel dat we niet konden zien (dat het een kasteel betrof zag je aan een hek en een oprijlaan). De stilte (op het kloppen van een specht na) was er compleet.

Van Vieux Waleffe ging het naar Fallais. Daarvoor heb ik de GPS van mijn Smartphone gebruikt en die voerde ons zonder aarzelen naar de kerk. Fallais is een deelgemeente van Braives en weer zag je dat er aan de Nederlandstaligen was gedacht.

P3237053 (Foto Roger)

Ik vond dit het meest pittoreske dorp. Een molen, een kerk met een indrukwekkend kerkhof én fel klimmende straatjes.

P3237056

P3237051

P3237052(Foto’s Roger)

We liepen er wat rond (alleen enkele kinderen en een kat op straat), en bezochten natuurlijk het kerkhof.

P3237042

P3237043

P3237044

P3237045

P3237046(Foto’s Roger)

Deze grafkelder heeft een stenen deur. En, door de stenen ‘tralies’  konden we zien dat er binnenin een trap afdaalde naar de eigenlijke begraafplaats. Roger maakte een ‘blinde’ foto doorheen die openingen en dit is het resultaat:

IMG_1088(Foto Roger)

Als je goed kijkt (klik op de foto om hem te vergroten), zie je onderaan de ladder de opgestapelde kisten. Een beetje luguber niet?

dinsdag 22 maart 2011

Latinne, Braives en Avennes

Het leek vandaag wel een vakantiedag. De zon scheen krachtig en Roger stelde voor naar Latinne (deelgemeente van Braives) te rijden.

Onderweg, in Omal, zagen we ineens langs de steenweg 4 tumuli op een rij. Dat we die nog niet opgemerkt hadden!

P3227007

P3227013

En aan de andere kant van de steenweg, een eenzame tumulus.

P3227012 (Foto’s Roger)

Latinne vond ik een aangenaam landelijk dorp (en merk op – zie foto’s – je kreeg er ook uitleg in goed Nederlands. Chapeau!). Alleen jammer dat we zo weinig echte wandelwegen hebben kunnen volgen. Toch hebben we meer dan een uur gestapt in de klimmende straatjes.

P3227016

P3227017

P3227018

P3227020

P3227021

P3227024 (Foto’s Roger)

We kwamen nog voorbij een paar restaurants, en eentje ervan, ‘La Galantine’, trok mijn aandacht. Aan de ingang stond een bordje met ‘Servez-vous’. Ik nam een van de blaadjes waar de uitnodiging op wees, en dat bleek een soort tijdschriftje te zijn. Wel interessant. Er stond ook een URL op en deze avond ben ik even gaan kijken. Jammer dat wij niet meer voor ons plezier op restaurant gaan, want er staan, denk ik, lekkere zaken op de kaart:

http://www.lagalantine.be/

Daarna reden we naar Braives waar we naar de vroegere kerktoren klommen en nog even door de steile straten liepen.

P3227025 (Foto Roger)

We eindigden onze uitstap met een korte wandeling in Avennes.

P3227029

P3227030 (Foto’s Roger)

Ik heb echt genoten van deze mooie lentedag!