zondag 18 maart 2018

Te weinig lectuur, te veel communicatie, wel poëzie

Het was een eigenaardige zondag. Geen wandeling, wegens weer veel te koud en een te gure oostenwind.

Dus bereidde ik me voor op rustige uren vol lectuur. En zo gebeurde, behalve dat we heel veel telefoontjes kregen of (verplicht) pleegden.

Het waren allemaal interessante gesprekken, dat wel... maar het waren er te veel: ik wilde eigenlijk verder lezen in "U wordt bestolen" door Jeff Hoeyberghs.

Ik schat dat ik minstens 2 uur aan telefoon heb doorgebracht en zeker evenveel tijd aan het beantwoorden van dringende (ook heel  interessante, daar niet van) mails heb besteed. Tel daarbij nog een klein uur sms'en op, en je komt aan vijf uur die ik vandaag besteedde aan communicatie! Op een zondag die ik eigenlijk volledig wilde besteden aan lectuur!

Nu, er was wel iets heel bijzonders tussen al die communicatie! Nany belde me deze avond voor de tweede keer om onder andere te praten over de aangename middag die ze had doorgebracht bij tante José en haar kinderen... en om mij te zeggen dat ze een gedichtenbundel had gekregen die voor mij bedoeld is. Cadeau van Sarina, de vriendin van  René .

Ik weet waarom ik die bundel cadeau krijg: ik heb die onlangs nagelezen op fouten én meteen gedacht: wat zijn die gedichten van Sarina mooi! En dat uiteraard laten weten aan Sarina via René.

Uiteraard heb ik vandaag nog minstens één uur besteed aan het overtypen van mijn vroegere dagboeken.
Maar... ik heb dus minder gelezen dan ik me had voorgenomen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten