Roger had via email iets besteld in een winkel in Hasselt. Dus reden we, na enkele huishoudtaakjes, naar Hasselt met de bus. Ik voor de eerste keer gratis.
Dat wil zeggen, vriendin Marie-Louise die de vraag stelt in een mail die ik voorlopig niet kan beantwoorden bij gebrek aan tijd, ik betaalde wel 5 euro voor mijn elektronische buskaart die zogezegd vijf jaar geldig zou zijn, maar die waarschijnlijk, gezien de nieuwe regeling, het nog geen jaar zal doen.
In Hasselt was het koud en even druk als altijd, wat ik deze keer hinderlijk vond. Nadat we Roger zijn bestelling hadden afgehaald, liepen we nog even de C&A binnen (om ons wat op te warmen) en weer viel mij op hoe goedkoop kleren daar zijn. Roger wilde natuurlijk naar de herenafdeling (zijn laatste tweedjas loopt op zijn eind en ik zou hem graag een nieuwe zien kopen). Jassen genoeg, maar geen tweed. Twee verkopers aan wie we vroegen of er tweedjassen waren, bleken niet te weten wat tweed is!?
Daarna gingen we de Standaard binnen. Ik zocht naar het boek dat we pas besteld hebben bij Amazon: het was er niet. Als zelfs een boekhandel als de Standaard niet kan zorgen voor een service zoals je online vindt, vraag ik me echt af hoe lang “fysische” winkels nog zullen bestaan!
Uiteindelijk liepen we door de kou terug naar de bushalte waar we de bus namen van 15:39 uur. Ik had er niet aan gedacht: dat is het uur waarop alle scholieren ook de bus nemen! Geen zitplaats dus, een meer dan overvolle bus die na elke halte nog voller werd, een huilend geprangd kindje dat maar niet kon getroost worden door zijn oma, en geen enkele scholier die zijn zitplaats afstond aan deze (pas)65-jarige “dame”! 
Daarna moesten we nog boodschappen doen: dat gebeurde in heel snel tempo.
Thuis, terwijl ik voor het avondeten zorgde, belde ik even met Nany (het was al een poosje geleden en volgende dagen worden te druk: ik vrees dat ik er dan geen tijd voor vind).
Vlak na het eten, net toen ik wilde beginnen “lezen op papier”, een telefoontje van een Antwerpse vriendin. Ik telefoneer niet graag en toch was ik blij haar stem te horen: we bleven meer dan een half uur “kletsen”.
Daarna enkele mails beantwoord (van mensen van wie ik weet dat ze deze blog niet volgen: de anderen weten waarom ze nog geen antwoord hebben gekregen) en uiteindelijk toch nog een uurtje gelezen in “Expiation”.
Nog was opgeplooid en weggelegd (nee, niet gestreken: ik strijk bijna niets), een beetje opgeruimd, en nu ga ik slapen: de volgende dagen worden heel druk! Maar daarover later meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten